het verhaal van het T-shirt van het Chapman College uit Californie en het ss Ryndam uit 1951.
“gelukkig hebben we het T-shirt nog”…..
Zie "lees meer" of dubbelklik op de kop
The English version is either below the Dutch Version or in separate article: Chapman College on board ss Ryndam
CHAPMAN COLLEGE AAN BOORD VAN DE RYNDAM
In het blad HALLO van Vereniging de Lijn kwam een aankondiging dat in een van de volgende edities aandacht geschonken zou worden aan het Chapman College. Er kwamen uiteraard weer herinneringen boven.Mijn vader, Anton Lohmann, had vanaf 1953 alle rangen doorlopen op zowel de Maasdam als de Ryndam en was ondertussen opgeklommen tot tweede WTK. De Holland Amerika Lijn had de Ryndam aangewezen als opvolger van de Seven Seas van de Europa Canada Linie en werd begin 1966 overgedragen.
De Ryndam ging onder andere als floating campus varen voor het Chapman College uit Orange, Californie. De Duitse officieren en zeker die van de machinedienst konden slecht met het schip overweg. Er moesten ervaren krachten komen vanuit de Holland Amerika Lijn om de Duitsers te assisteren en op weg te helpen. Dus werd mijn vader daarvoor aangewezen. Iedere keer moest hij weer naar de Ryndam om weer te zorgen dat ze verder konden varen. In die periode ben ik ook regelmatig aan boord geweest als het schip bij Wilton Fijenoord lag in Schiedam, waar het schip ook in 1951 gebouwd is. Zelfs aan boord meegegeten. Op zondag rode kool met gebraden eend, dat waren wij niet gewend. En zeker niet op zondag.
De Duitsers hadden trouwens een rangstelsel wat anders was als toendertijd bij de Holland Amerika lijn en de rest van de Nederlandse Koopvaardij. Hadden wij een HWTK en daaronder een of op de passagiersschepen meerdere 2e WTK’s, de Duitsers hadden een Hoofdwerktuigkundige (Haupt Technische Offiziere, leiter der Machineanlage) en dan kwam de 1e werktuigkundige enz. Het lijkt een beetje op het rangenstelsel op de huidige HAL vloot. Het schip bleef even voor de Duitsers varen totdat er zoveel problemen waren dat het schip terug kwam onder Nederlandse Vlag. De Duitsers hadden de ketels drooggestookt
In de keren dat mijn vader aan boord was kreeg hij een T-shirt van het Chapman College. En dat ging uiteraard naar mij toe. In Nederland droeg nog niemand T-shirts, maar in de zomer droeg ik dit Chapman College T-shirt dapper. Je loopt in je hemd, zei men.Maar er waren dames die het anders zagen. Die wilde het T-shirt wel van me kopen omdat het uitstekend als minirok kon fungeren. Zoals u kunt zien op de foto, kon ik dat weerstaan en heb het nog steeds in bezit. Nog een aardige anekdote uit de Duitse periode van het schip. De Duitsers rookten HB en Ernte sigaretten, dus daar was een aardige voorraad van aan boord. Echter, terug onder Nederlandse vlag met een Nederlandse bemanning en met de Amerikaanse studenten van het Chapman College bleken die Duitse sigaretten onverkoopbaar. De hofmeester zat er maar mee en moest er van af. Hij wilde ze wel voor een koopje overdoen aan mijn vader. We smokkelden de sigaretten een keer naar huis. Maar wat bleek. Ondertussen waren de sigaretten zo uitgedroogd dat ze niet te roken waren. We noemden ze strootjes. Als je er eentje op had, stond je een kwartier te hoesten. We waren in die tijd zeer gul met weggeven van deze sigaretten, maar durfden nooit iemand voor de tweede keer zo’n sigaret aan te bieden. Het was de tijd dat roken nog gezond was, althans, dat dachten we. Gelukkig denken we daar nu anders over.
We zeggen soms: “gelukkig hebben we de foto’s nog”, maar deze keer zeggen we: “gelukkig hebben we het T-shirt nog”…..
CHAPMAN COLLEGE ON BOARD SS RYNDAM
In the HALLO-magazine, the magazine of Vereniging de Lijn an announcement was made that in one of the following editions attention would be paid to Chapman College. Of course memories came up again. My father, Anton Lohmann, had gone through all ranks on both the Maasdam and the Ryndam from 1953 and had since risen to second Engineer. The Holland America Line had designated the Ryndam as the successor to the Seven Seas of the Europe Canada Line which was handed over at the beginning of 1966. The Ryndam became a floating campus for Chapman College in Orange, California. The German officers and certainly those of the engine department got along poorly with the ship. Experienced forces had to come from the Holland America Line to assist and get the Germans on their way. So my father was appointed for that. Every time he had to go to the Ryndam again to make sure they could continue sailing. During that period I was also regularly on board when the ship was moored at Wilton Fijenoord in Schiedam, where the ship was also built in 1951. Even had lunch on board. We were not used to red cabbage with roast duck on Sundays.
By the way, the Germans had a ranking system that was different from that of the Holland-America line and the rest of the Dutch Merchant Navy at the time. We had a Chief Engineer and one or several 2nd Engineers on the passenger ships, the Germans had a Chief Engineer (Haupt Technische Offiziere, leiter der Machineanlage) and then the 1st engineer, etc. It looks a bit like the rank system on the current HAL fleet. The ship continued to sail for the Germans until there were so many problems that the ship came back under the Dutch Flag. The Germans came in a situation that there was no water in the boilers. When my father was on board, he got a T-shirt from Chapman College. And of course this was for me. In the Netherlands nobody wore T-shirts yet, but in the summer I wore this Chapman College T-shirt bravely. You wear your undershirt, they said. But there were ladies who had a different view. They would like to buy the T-shirt from me because it could function well as a mini skirt. As you can see in the picture I was able to withstand that and still own it
Another nice anecdote from the ship's German period. The Germans smoked HB and Ernte cigarettes, so there was a nice supply of them on board. However, back under the Dutch flag with a Dutch crew and with the American students of the Chapman College, those German cigarettes turned out to be unsaleable. The Chief Steward just had a problem to get rid of it. He was willing to sell them to my father for a bargain. We smuggled the cigarettes to get them home when we got the chance. But it turned out as a disaster. In the meantime, the cigarettes had dried out to such an extent that they could not be smoked properly. We called them straws. If you had one on, you would be coughing for 15 minutes. We were very generous with giving these cigarettes away at the time, but never dared to offer anyone such a cigarette a second time. It was the time when smoking was still healthy, or so we thought. Fortunately, we now think differently about that.
We sometimes say: “luckily we still have the pictures”, but this time we say: “luckily we still have the T-shirt”…....
HALLO 5 - september/oktober 2020